Listin að hrynja inn í strætó

Þetta er virkilega ekki búinn að vera minn dagur og klukkan er ekki einu sinni orðin 10.

Byrjaði daginn í rólegheitum, tók mér minn tíma í að koma mér á fætur og hafði það bara nokkuð náðugt í að hafa mig til.

Svo skellti ég mér út í kuldann og vá hvað ég og hálka eigum ekki saman, ég silaðist þarna niður brekkurnar á snigilshraða. Þannig að mín missti af strætó.

Lítið mál, tek bara næsta og er svoldið tæp inn í tímann en ég meina, ég næ þessu.

Kalt,kalt, kalt. Svo kemur strætó...

Og mín byrjar ekki á því að ganga inn í strætó. Nei, nei, ég hryn inn í strætó.

Fáránlega mikil bleyta og snjór búinn að safnast hjá innganginum og balance-inn hjá mér alveg út úr kú af því ég er með svo mikið af þungu dóti, þannig að mín bara hreint og beint hrynur inn í strætó.

Þannig að ég hýfði mig upp með marin bein og marið stolt og hlamma mér niður í sætið við hlið MK vinkvenna minna og ber mig eins mannalega og ég get.

Svo er strætó alveg óheyranlega seinn, þurfti að bíða eftir hinum strætó-unum og ég var alveg heilu kortéri of sein í alvarlega tilgangslausan tilraunatíma í efnafræði.

 Ekki minn dagur.

Ps. Og nú sit ég beint við hliðina á loftræstiopinu í gólfinu og er að frjósa úr kulda!!!

Athugasemdir

[Hulda Katrín (IP-tala skráð) 28.10.2008 kl. 22:19]

Æjji greyið!! Þú verður að spyrja Þórhildi frænku þína um strætó sögu! Hún er líka frekar fyndin.