Viðgerðir og viðgerðir

Geri bara eins og Huldan gerði hér áður fyrr og endurtek orðin mín til að leggja á þau áherslu. Nú þegar prófin eru búin og ég komin heim úr lokaferð hef ég verið hálfpartinn eirðarlaus. Svo ég gerðist dugnaðarforkur, tók upp nál og tvinna og gerði við rifu á úlpunni minni, eitthvað sem ég hef verið á leiðinni að gera í marga mánuði en aldrei gefist tími til.

Myndarlegheitin stöðvuðust ekki þar því ég hreinlega gat ekki hætt og gerði við gat á peysu sem ég keypti nýverið.

Reyndar þegar að ég fer að hugsa út í þetta að þá er ég mjög óhress varðandi akkurat svona vandamál. Til dæmis varðandi þessa rifu á úlpunni minni. Þessa úlpu sem ég keypti í haust dýrum dómum í Zöru þegar að kuldinn var virkilega farinn að ná til mín. Stuttu síðar að ég held eftir jólin var þessi rifa komin á öxlina þar sem saumurinn er.

Afar undarlegur staður ef ég segi eins og er og ég er viss um það að ég geri ekkert óeðlilegri hreyfingar en hver annar þegar ég hef mig við utandyra. Þannig að það eina sem mér dettur í hug er slæmur saumskapur frá upphafi. Voða verður maður óhress þegar að maður er búin að borga með peningunum sem maður stritaði  fyrir og fær síðan eitthvað drasl. Ekki beint drasl en þið skiljið.

Svo var það með þessa peysu. Ég keypti hana fyrir ljósmyndatöku sem fór fram í skólanum mínum og ég vildi bara finna eitthvað hlutlaust og basic. Svört hettupeysa með v-hálsmáli varð fyrir valinu nema hvað að daginn eftir var komið ljótt gat hjá vasanum sem hvílir framan á maganum.

Fór svo loks að athuga það nánar þegar ég var að gera við hana áðan og sá þennan subbulega frágang og var í raun ekkert undrandi á gatinu eftir að hafa séð þetta. Ljóta ástandið.

Ég hef lent í þessu áður og gert við nýkeypt föt þannig að þau líti betur út en áður og ég á ekki í neinum vandræðum með nálina. En þetta fer bara í taugarnar á mér að þurfa að gera þetta þegar að það ætti í raun ekki einu sinni að þurfa að spá í því

Ég meina ef þetta er þróunin á fatamarkaðinum að þá gæti maður alveg eins gert sér tíma til, dregið fram hugmyndaflugið, frumleikann og skvettu af dugnaði og gert öll sín föt sjálfur og fengið betra fyrir tímann og peninginn.

Nú er ég farin að kvarta og ég reyni eftir bestu getu að gera ekki of mikið af því ef ég ræð við mig. Sem er ekki oft

Jæja, nú þegar búið er að skrúfa fyrir kvörtunarkranann er kannski spurning hvort ég taki fram ókláruðu prjónaverkefnin mín og sýna örlítið meira af dugnaðinum.

Hver veit, kannski fer ég að vera meiriháttar handverkskona nú þegar tíminn er fyrir hendi